شعر دوم

شـاد بـودنِ بـۍ هـیچ 
دلیلـۍ را
امتـحان ڪنیم تـا 
در آن اسـتادشـویـم،
هـمان گـونـہ
ڪہ در غمـگـین
بـودن ِبـدون دلـیـل 
بـہ مـ‌هـارت رسـیده ایـم
دلتون شاد
لبتون خندون
"عصرتون زیبا"

 

ﻗﻠﺒﻢ ﺑﻪ ﻫﻮﺍﯼ ﺗﻮ

ﺗﻼﻃﻢ ﺩﺍﺭﺩ

ﺑﺎ ﺧﯿﺰﺵ ﻣﻮﺟﻬﺎ 

ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺩﺍﺭﺩ

ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ 

ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﮐﻮﺭ ﺍﺳﺖ

ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﭼﮑﺎﺭ 

ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺍﺭﺩ

 

 

هیچ چیز سر جایش نیست
مثلاً تویى که
الان
زیرِ این باران 
باید کنارم باشى و
نیستى...
مثلاً منى که
تا الان
باید فراموشت میکردم و
نکردم

 

همیشه نه ، 
ولــے گاهــے
میان بودن و خواستن فاصله می افتد،
بعضـــے وقتها هست که 
کســے را با تمام وجود می خواهـے
ولــے
نباید کنارش باشــے